Kleine rode Eva

Kleine rode Eva is een voorstelling voor kinderen en volwassen met ieder hun eigen verhaal waarbij de toeschouwers op de scène zitten. De Maan brengt het verhaal over een ontvoering van een klein meisje waarbij het verhaal voor volwassenen gebaseerd is op het gedicht De kleine Eva uit de Kromme Bijlstraat van Louis Paul Boon. De toeschouwers krijgen bij het binnenkomen een hoofdtelefoon waarin er twee versies verteld worden. Voor kinderen wordt het verhaal aangepast aan hun leefwereld en zonder gruwelijke details. Het verhaal leunt aan bij het verhaal van Roodkapje. Eva gaat dagelijks op bezoek bij haar zieke oma. Op haar weg leert ze mijnheer De Wolf kennen. Hij is gecharmeerd door de aandacht die hij krijgt van Eva en het streelt zijn ego. 

 

De recensie van Theatermagzien vertelt over de ervaring door het gebruik van de hoofdtelefoons. De toeschouwer voelt zich op die manier persoonlijk aangesproken. Daarnaast bespreekt ze het gebruik van de miniatuurdecors. Het is wennen om op deze manier naar theater te kijken en het vraagt nog enige verfijning. Het gebruik van het minimum aan woorden en een maximum aan gevoeligheid geeft een zeer groot effect. Er wordt verwezen naar de link met het verhaal van Roodkapje van de gebr. Grimm met dat verschil dat in het oorspronkelijke sprookje de goede relatie tussen Roodkapje en grootmoeder centraal staat waar in het stuk de confrontatie tussen kind en volwassene de kern is. 

De Standaard vindt het project van Stef De Paepe zeker geslaagd. De twee verhaallijnen lopen mooi door elkaar. De kinderen merken niets van het gruwelijke verhaal dat de volwassenen te horen krijgen. Daarnaast is er ook aandacht voor het breedbeeld figurentheater dat aandacht heeft voor de historische en eigentijdse visuele cultuur. De voorstelling wordt omschreven als een zonnetje en de nacht tegelijk. 

 

Persoonlijk vond ik het verhaal dat verteld werd goed opgebouwd. Het vertelde werd ondersteund door wat er op het podium gebeurde. Het gebruik van de miniatuurdecors die werden geprojecteerd op het grote scherm vond ik schitterend. Het zorgde ook voor een heel intieme sfeer die perfect aansloot bij het thema van de voorstelling. De teksten werden door een zeer aangename stem verteld door de hoofdtelefoons. Vanaf het eerste moment was ik mee in het verhaal. Het vertrekken vanuit het gerechtelijk proces en de daarbij horende reconstructie draagden hieroe zeker bij. Voor mijn dochter van 10 was het verhaal soms verwarrend. Zij kon mij achteraf niet zo goed vertellen waarover het gingn. Er gebeurde op het podium soms dingen die niet bij haar verhaal hoorden. Ze zag de lippen van de acteurs bewegen maar kreeg een ander verhaal. Dit zorgde soms voor verwarring. Toch vonden we het allebei een unieke ervaring en een fijne manier om theater te beleven op een kleinschalige, intieme manier. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bronnen:

Arteel, R., (11 november 2014). Figurentheater de maan met Kleine rode Eva op weg naar volle maan. Opgeroepen op 30 maart 2016, van theatermagazien:  https://www.theatermaggezien.net/2014/11/11/figurentheater-de-maan-met-kleine-rode-eva-op-weg-naar-volle-maan/.

Hillaert, W. (18 december 2014). Pedofilie, het sprookje. Opgeroepen op 30 maar 2016, van De Standaard: https://www.standaard.be/cnt/dmf20141217_01435445.