Ben X
Omdat ik al zoveel gehoord had over dit boek en de film besloot ik het te gebruiken voor deze opdracht. Na het boek van Ben X te hebben gelezen, was ik benieuwd hoe van zo'n dun boekje een volledige film gemaakt kon worden.
De verhaallijn van de film is vergelijkbaar met het boek. Het thema van een autistische jongen die gepest wordt en zijn leven liever wil omruilen voor de dood, wordt op dezelfde manier uitgewerkt in de film. In het boek speelt Ben iedere dag op zijn computer een spel in de virtuele wereld waarin hij communiceert met zijn vriendinnetje. In de film wordt het computerspel geïntegreerd in de verschillende fases van Bens leven. Wanneer hij bijvoorbeeld gepest wordt, worden er ook beelden getoond van hoe dit er in de virtuele wereld zou uitzien.
Enkele nieuwe scènes werden toegevoegd om het verhaal te vervolledigen. De moeder van Ben ontdekt zelf het pestfilmpje van Ben. De politie wordt ingeschakeld wanneer Ben op zoek gaat naar Scarlite. Er zijn flashbacks naar pesterijen in zijn jeugd en het beramen van een plan om wraak te nemen samen met zijn ouders wordt in de film toegevoegd.
Wanneer we de personages bekijken, zijn de overeenkomsten duidelijk. De moeder van Ben, de vader van Ben met zijn nieuwe vrouw, zijn beste vriend, zijn pesters en de leraars van school hebben dezelfde kenmerken dan deze in het boek. Het enige personage dat op een andere manier uitgewerkt is, is zijn virtuele vriendinnetje Barbie. In de film is haar naam Scarlite en zijn de rijmen die zij gebruiken in hun e-mailverkeer minder belangrijk. Waar haar rol in het boek langer een mysterie blijft, is het in de film veel sneller duidelijk dat zij een droombeeld is.
Het personage van Ben is zoals ik het me had voorgesteld. De typische kenmerken van zijn autisme zijn ook in de film terug te vinden: het wiebelen met zijn voeten, het praten in zichzelf, het gebruik van zijn hartslagmeter om controle te bewaren en zijn walkman om achtergrondgeluiden uit te schakelen. Ook de onmogelijkheid om te kunnen zeggen wat hij denkt, wordt verfilmd. De gedachten van Ben worden in de film door hemzelf verteld. In het boek wordt er verteld vanuit de derde persoon.
In het boek is het duidelijker dat Ben autistisch is, de rituelen worden uitgebreider beschreven, hij telt bijvoorbeeld de straten wanneer hij naar school gaat. Je weet wat hij denkt over de psychiater wanneer hij bij hem op bezoek is. De film moet het vooral hebben van de blikken of grimassen die hij gebruikt. Wel zijn er regelmatig flashbacks naar zijn jeugd, die in het boek niet terug te vinden zijn.
De volgorde van de gebeurtenissen in de film en het boek zijn gelijkaardig. In de film werden er interviews toegevoegd tussen de verschillende voorvallen. Deze zijn een flashforward. De geïnterviewden vertellen over hun gevoelens na het "overlijden" van Ben. In het boek wordt je langer in spanning gehouden over waar het boek naartoe gaat.
Het plot van het boek is in de film wel anders. Ben betrekt zijn ouders actief bij het ensceneren van zijn dood. In het boek is er eerst de begrafenis, waarna je pas op de hoogte wordt gebracht van wat er vooraf ging. Hier is het verrassingseffect groter.
De dialogen uit het boek worden regelmatig overgenomen in de film. Bens moeder heeft het over "iets niet aan je hart laten komen" wat Ben vertaalt als "iets niet in je hart laten komen". Ook de woorden van de leraar na het treiteren van Bogaert en Smet zijn identiek. "Ge moet Ben gerust laten, Ben is een beetje anders.".
Het einde van het boek waarin Ben gaat zwemmen met dolfijnen als therapie voor zijn stoornis vond ik ontroerender. In de film werd er gekozen voor een therapie met paarden wat realistischer is maar iets minder groots als einde.
Persoonlijk verkies ik toch het boek omdat er meer aandacht geschonken wordt aan de psyche, gedachten en gevoeligheden van Ben. Het pesten kwam in de film wel harder over dan in het boek wat het wel realistischer maakt. Omdat het eigenlijk een dun boekje is met een simpel verhaal, vind ik de verfilming wel een succes. Het gebruik van het videospel als rodedraad is zeker een meerwaarde. Iedereen heeft het altijd over deze film, maar hij heeft mijn verwachtingen niet volledig kunnen inlossen. Deze film gaat over wat pesten doet met iemand, autist of niet. Het autisme staat zeker niet centraal en wordt ook niet met voldoende diepgang uitgewerkt om inzicht te krijgen in de stoornis. Voor mij heeft de film teveel thema's tegelijk.